ضمایر شخصی در انگلیسی یا personal pronouns ضمایری هستند که جایگزین اسم (یک شخص و یا یک چیز) میشوند. وقتی قبلا در جمله و متن درباره ی کسی یا چیزی صحبت کرده ایم و دوباره میخواهیم درباره ی آن صحبت کنیم از ضمایر استفاده میکنیم. پس ضمایر می آیند تا از تکرار مجدد اسم جلوگیری کنند و متن ما روان تر و قابل فهم تر شود.
ضمایر شخصی بسیار کامل هستند و اطلاعات بسیار زیادی را در اختیار ما قرار می دهند. اطلاعاتی مانند: اول شخص/ دوم شخص/ سوم شخص بودن، مفرد/ جمع بودن، و جنسیت (البته این نکته فقط از ضمایر he/ she قابل تشخیص است).
در این بخش با ضمایر شخصی در زبان انگلیسی یا personal pronouns آشنا می شویم.
به این جمله ها دقت کنید:
.This is Jack. He is a doctor
این آقا جک است. او یک دکتر است.
.This is Sarah. She is Jack’s daughter. She loves him
این خانم سارا است. او دختر جک است. سارا او را (جک را) دوست دارد.
همانطور که میبینید در جملات بالا چهار ضمیر شخصی داریم. ضمایر شخصی به دو دسته ی ضمایر فاعلی و ضمایر مفعولی تقسیم میشوند.
همانطور که از نام آنها پیداست، ضمایر فاعلی به جای فاعل جمله قرار میگیرند و ضمایر مفعولی به جای مفعول جمله.
در ادامه در مورد این دو دسته با جزئیات صحبت خواهیم کرد.
به عنوان مثال به جمله زیر دقت کنید.
.She has a book
او یک کتاب دارد.
در اینجا She یک ضمیر است و میدانیم که ضمیر فاعلی است چون جای فاعل آمده است. اطلاعات دیگری که از این ضمیر به دست می آوریم این است که سوم شخص است، مفرد است، و مونث است.
.We are happy
آنها خوشحال هستند.
در اینجا we یک ضمیر است و میدانیم که ضمیر فاعلی است چون جای فاعل آمده است. اطلاعات دیگری که از این ضمیر به دست می آوریم این است که اول شخص است، جمع است، اما اطلاعاتی از جنسیت به ما نمیدهد (میتواند هم مذکر باشد هم مونث و هم هر دو).
ضمیر فاعلی اول شخص مفرد در انگلیسی (چه مذکر چه مونث): I من
ضمیر فاعلی دوم شخص مفرد در انگلیسی (چه مذکر چه مونث): you تو
ضمیر فاعلی سوم شخص مفرد در انگلیسی (مونث): she او
ضمیر فاعلی سوم شخص مفرد در انگلیسی (مذکر): he او
ضمیر فاعلی سوم شخص مفرد در انگلیسی (خنثی): it آن
ضمیر فاعلی اول شخص جمع در انگلیسی (چه مذکر چه مونث): we ما
ضمیر فاعلی دوم شخص جمع در انگلیسی (چه مذکر چه مونث): you شما
ضمیر فاعلی سوم شخص جمع در انگلیسی (چه مذکر چه مونث چه خنثی): they آنها
ضمیر مفعولی اول شخص مفرد (چه مذکر چه مونث): Me من را، به من
ضمیر مفعولی دوم شخص مفرد (چه مذکر چه مونث): you تو را، به تو
ضمیر مفعولی سوم شخص مفرد (مونث): her او را، به او
ضمیر مفعولی سوم شخص مفرد (مذکر): him او را، به او
ضمیر مفعولی سوم شخص مفرد (خنثی): it آن را، به آن
ضمیر مفعولی اول شخص جمع (چه مذکر چه مونث): us ما را، به ما
ضمیر مفعولی دوم شخص جمع (چه مذکر چه مونث): you شما را، به شما
ضمیر مفعولی سوم شخص جمع (چه مذکر چه مونث چه خنثی): them آنها را، به آنها
همانطور که قبلا گفتیم ضمایر شخصی فاعلی جایگزین فاعل جمله هستند و مانند فاعل، انجام دهنده ی فعل جمله هستند.
.He sings
او (مرد) آواز میخواند
ضمیر فاعلی he انجام دهنده ی فعل جمله (sing) است.
در سوم شخص مفرد ضمیر فاعلی He برای اشاره به یک شخص مذکر و ضمیر فاعلی she برای اشاره به یک شخص مونث استفاده میشود.
.He eats a lot
او (مرد) خیلی غذا میخورد.
.She went to school yesterday
او (زن) دیروز به مدرسه رفت.
اما اگر در سوم شخص مفرد در مورد جنسیت مطمئن نیستیم و اطلاعی نداریم سه راه حل داریم:
۱) در اولین راه حل میتوانیم بگوییم He or she:
.Ask your friend. He or she will help
از دوستت بپرس. اون کمکت میکنه.
در این جمله چون مطمئن نیستیم و نمیدانیم معلم یک مرد است یا زن، میتوانیم از عبارت He or she (با هم) استفاده کنیم.
۲) در دومین راه حل فاعل را مذکر در نظر میگیریم و میگوییم He:
.Ask your friend. He will help
۳) و در راه آخر از ضمیر فاعلی they استفاده میکنیم. چون جنسیت را نمیدانیم و میخواهیم آن را به صورت ضمیر فاعلی خنثی بیاوریم از ضمیر فاعلی جمع خنثی they استفاده میکنیم. هرچند این ضمیر جمع است اما در فرم و معنی مفرد است.
.Ask your teacher. They will help
از معلمت بپرس. اون کمکت میکنه.
راه حل سوم (استفاده از they) در موقعیت های رسمی استفاده نمیشود.
همانطور که قبلا گفتیم ضمایر شخصی مفعولی جایگزین مفعول جمله هستند و مانند مفعول، دریافت کننده ی فعل جمله می باشند. هنگامی که یک ضمیر شخصی مفعول مستقیم یا مفعول غیر مستقیم یک فعل باشد از ضمایر مفعولی استفاده می کنیم. بطور کلی ضمایر شخصی مفعولی در سه جا در جمله ظاهر می شوند. اگر قصد یادگیری گرامر زبان انگلیسی را به روش های نوین و ساده دارید می توانید بهترین آموزشگاه زبان را برای یادگیری انتخاب کنید.
۱- کاربرد ضمایر شخصی مفعولی به عنوان مفعول مستقیم (direct object) جمله: مفعول مستقیم در واقع دریافت کننده ی مستقیم فعل جمله است. مفعول مستقیم سوالات چه چیزی را؟ (what) و یا چه کسی را؟ (whom) پاسخ می دهد. کافی است اسم فاعل و فعل را با یکی از این دو سوال بیاورید.
مانند:
.I cleaned it
من آن را تمیز کردم ( من چه چیزی را تمیز کردم؟ آن را) (I cleaned what? it)
پس در این جمله کلمه ی it مفعول مستقیم ما است که ضمیر مفعولی است.
.My dad called me
پدرم مرا صدا کرد (پدرم چه کسی را صدا کرد؟ مرا)
پس در این جمله کلمه ی me مفعول مستقیم ما است که ضمیر مفعولی است.
.Jack saw her
جک او را دید (جک چه کسی را دید؟ او)
در این جمله هم her مفعول مستقیم جمله است.
اگر با آوردن what یا whom جوابی برای سوال یافت نشد، نتیجه میگیریم که جمله ما مفعول مستقیم ندارد.
مانند:
.I slept late
من دیر خوابیدم. (من چه چیزی را خوابیدم؟ سوال بی معنایی است و طبعا پاسخی هم ندارد)
جمله ی بالا مفعول مستقیم ندارد.
۲- کاربرد ضمایر شخصی مفعولی به عنوان مفعول غیر مستقیم (indirect object) جمله: مفعول مستقیم در واقع دریافت کننده ی مفعول مستقیم جمله است. به عبارتی دیگر مفعول غیرمستقیم شخصی است که چیزی را (معمولا از فاعل) دریافت می کند و یا می توان گفت مفعول غیر مستقیم سوالاتی مثل به چه کسی؟ یا برای چه کسی؟ و یا برای چه چیزی؟ را پاسخ می دهد.
.I bought my sister a present
برای خواهرم یک هدیه خریدم (من برای چه کسی هدیه خریدم؟ خواهرم)
پس my sister مفعول غیر مستقیم جمله است. اگر بخواهیم آن را با یک ضمیر جایگزین کنیم باید با ضمیر مفعولی جایگزین کنیم (Her).
.I bought her a present
.My husband gave me a flower
شوهرم به من گل هدیه داد (شوهرم به چه کسی گل هدیه داد؟ من)
پس me مفعول غیر مستقیم جمله است.
Sarah wrote him a letter.
سارا برای او یک نامه نوشت (سارا برای چه کسی نامه نوشت؟ او)
پس him مفعول غیر مستقیم جمله است.
توجه کنید که مفعول غیر مستقیم، بین فعل و مفعول مستقیم قرار می گیرد.
گاهی اوقات بین مفعول مستقیم و مفعول غیر مستقیم یک حرف اضافه استفاده می شود که در این حالت جای مفعول غیر مستقیم و مستقیم عوض می شود. یعنی میتوانیم با آوردن یک حرف اضافه (to یا for) جای این دو را عوض کنیم.
.I bought her a present. → I bought a present for her
.My husband gave me a flower. → My husband gave a flower to me
۳- به عنوان مفعول حرف اضافه در جمله: هر وقت بعد از یک حرف اضافه در جمله یک اسم قرار بگیرد آن اسم، مفعول آن حرف اضافه خواهد بود. در این حالت اگر بخواهیم ضمیری را جایگزین این اسم کنیم باید از ضمایر مفعولی استفاده کنیم.
.She talked to Nina
او با نینا صحبت کرد.
در اینجا حرف اضافه ی ما to است و بعد از آن یک اسم آمده است (Nina). پس Nina در این جمله مفعول است. اما اگر بخواهیم این اسم را با یک ضمیر جایگزین کنیم آن ضمیر حتما باید ضمیر مفعولی باشد.
.She talked to her
پس اگر بجای ضمیر مفعولی ضمیر فاعلی بیاوریم جمله ی ما کاملا غلط خواهد بود.
.She talked to she
این جمله غلط است.
حروف اضافه مانند: among/ behind/ between/ for/ from/ of/ to/ with
.I was waiting for you
من منتظرت بودم.
در این جمله حرف اضافه for و مفعول حرف اضافه You است (که یک ضمیر مفعولی است).
.He is the cleverest student among us
او باهوش ترین دانش آموز در میان ماست.
در این جمله حرف اضافه among و مفعول حرف اضافه us است.
برای یافتن مفعول حرف اضافه کافی است ابتدا حرف اضافه را پیدا کنید و بعد از آن از چه کسی (who) یا چه چیزی (what) بیاورید. پاسخ سوال مفعول حرف اضافه ی شما خواهد بود.
.Ali sits beside me in class
علی در مدرسه کنار من مینشیند.
حرف اضافه beside است. بپرسید کنار چه کسی؟ من. پس me در این جمله مفعول حرف اضافه است.
دیدگاه شما